Ceglane kościoły to wyjątkowe obiekty architektoniczne, które łączą w sobie znaczenie historyczne, dziedzictwo kulturowe i piękno estetyczne. Są świadkami rozwoju technologii budowlanych i zmian stylów architektonicznych na przestrzeni wieków. Zastosowanie cegły jako głównego materiału budowlanego czyni te kościoły szczególnie interesującymi, gdyż materiał ten pozwala na tworzenie eleganckich form, skomplikowanych zdobień i zadziwiających fasad, pisze gdansk-future.eu.
W różnych częściach świata można znaleźć ceglane kościoły, z których każdy odzwierciedla lokalne tradycje, warunki klimatyczne i wpływy kulturowe. Od gotyckich katedr w Europie po minimalistyczne kościoły w Azji, cegła była używana do budowy obiektów sakralnych od czasów starożytnych po współczesność. Symbolizuje stabilność i niezawodność, co sprawia, że te kościoły są miejscami duchowej siły i inspiracji dla wielu pokoleń.
Takim właśnie kościołem jest Bazylika Konkatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, „Korona Gdańska” lub po prostu Bazylika Mariacka w Gdańsku.
Stulecie budownictwa
Największy kościół na świecie budowano przez 159 lat, począwszy od 1343 roku. Dokładnie sto lat wcześniej znajdował się tu mniejszy, drewniany kościółek Najświętszej Maryi Panny. Nad wejściem do zakrystii zachował się napis mówiący o dniu wmurowania kamienia węgielnego pod kościół w uroczystość Zwiastowania Pańskiego. Tego dnia rozpoczęła się budowa obiektu. W rzeczywistości pierwotny, mniejszy kościół został zbudowany w 1360 roku, ale później zdecydowano się kontynuować budowę i powiększyć rozmiary świątyni oraz zmienić jej wnętrze.
Mówiąc jednak, że budowa trwała 159 lat, historycy nie twierdzą, że prace ciągle trwały przez cały ten okres, choć było ich wiele. Podczas trzynastoletniej wojny (1454-1466) prace przy kościele zostały całkowicie wstrzymane. Ale nie przeszkodziło to entuzjazmowi ludzi. Gdy tylko wojna przeszła w mniej aktywną fazę, budowa została wznowiona. W świątyni przechowywano wówczas ważne i cenne relikty, co również przyczyniło się do zakończenia budowy.
Na budowę sklepień zabrakło pieniędzy, ale gdańszczanie rozpoczęli prawdziwy konkurs w budowie osobistych stropów, aby uwiecznić swoje imię. Tym samym 28 lipca 1502 roku prace nad budową kościoła zostały zakończone. Tego dnia mistrz Henryk Hetzel położył ostatnią cegłę sklepienia.
Architektura świątyni
Z zewnątrz kościół wygląda monumentalnie ze względu na masywne mury i wysokie wieże. Wysokość wieży głównej wynosi 82 metry, a całkowita długość budowli 105 metrów. Fasadę zdobią misterne elementy gotyckie, w tym wąskie okna z kamiennymi łukami i rzeźbionymi ozdobami. Wejście główne znajduje się na południowej fasadzie, ozdobionej portalem z bogatymi ornamentami.
Wnętrze kościoła Najświętszej Marii Panny imponuje swoją wielkością i jasnością. Wysokie sklepienia, wsparte na cienkich kolumnach, tworzą wrażenie lekkości i wzniesienia. Wewnętrzne ściany ozdobione są freskami i witrażami, które dodają kolorów i życia wnętrzu. Główny ołtarz, wykonany w stylu barokowym, stanowi centralną część dekoracji i przyciąga uwagę zwiedzających swoim luksusem. Ogromna świątynia może pomieścić około 25 tysięcy osób.
Ruiny II wojny światowej
Wojny i spory międzynarodowe zawsze wpływały na zmiany nie tylko w polityce kraju, ale także w jego dziedzictwie historycznym i kulturze. Tak właśnie stało się z „Koroną Gdańską” podczas ІІ wojny światowej. Budynek został częściowo zniszczony. Z ogromnej wieży pozostały jedynie zniszczone ściany, a nawet cegły zaczęły się topić od ognia. Na szczęście większość eksponatów historycznych udało się uratować.
Już pod koniec wojny rozpoczęły się prace nad odbudową kościoła, które trwały do 1955 roku. Następnie go ponownie poświęcono i świątynia została otwarta dla wiernych.
Bazylika Mariacka to nie tylko perełka architektury, ale także ważne kulturalne i historyczne centrum Gdańska. Przetrwała wiele wydarzeń historycznych, w tym wojny i zmiany ustroju, ale zawsze pozostawała symbolem miasta. Dziś kościół jest popularnym miejscem dla turystów i pielgrzymów, jest także aktywnie wykorzystywany do odprawiania nabożeństw i wydarzeń kulturalnych.
